به مناسبت ایام الله دهه فجر و بنا به پیشنهاد امام جماعت محترم پژوهشکده، هرروز به بیان خاطرات زمستان 1357 پرداخته می شود.
در روز شنبه 12 بهمن ماه جناب آقای شدّه از هنرمندان و نقاشان ارزشی مشهد خاطرات خود را از روزهای 9 و 10 دیماه سال 1357 نقل کردند. وی از تاثیر کار هنری در آن روزهایی که نرم افزاهای گرافیکی وجود نداشت و عکس گرفتن و چاپ عکس هم دشوار بود گفتتند. این نقاش هنری اظهار داشتند که در دسترس ترین کار برای چاپ عکس شهدا و یا عکس امام خمینی (ره) کشیدن آن بود. همچنین به بیان خاطراتی از به تصویر درآوردن تمثال امام خمینی در مدرسهشان پرداختند( دورانی که دانش آموز بودند) که خود همان عکس باعث بوجود آوردن شوری در مدرسه شد و به یک راهپیمایی علیه رژیم ستمشاهی منتج شد.
در روز یکشنبه 13 بهمن ماه نیز جناب آقای دکتر سعیدی از اعضای محترم هیأت علمی گروه پژوهشی تعلیم و تربیت اسلامی پژوهشکده خاطرات خود را از آن زمان بیان نمودند. ایشان در ابتدا خاطراتی را بیان نمودند که از جمله آنها می توان به روز تیراندازی به مردم در خیابان اشاره داشت و اینکه با چه سختی و شدتی در آن روز به جمع آوری اجساد و مجروحین پرداخته می شد. نکته مهم مورد اشاره ایشان این بود که افراد بسیار برجسته ای در آن زمان بودند که فعالیت های بسیار جدی در راستای پیروزی انقلاب داشتند ولی اکنون راه خود را جدا کرده اند و دلیل این جدایی عموما ناشی از حسادت و هوای نفس بوده است. لزوم توجه به خویشتنداری و سرکوب هوای نفس و توجه به مسأله عاقبت به خیری از اهم صحبت های این عضو هیأت علمی بود.
